حجت الاسلام امانی، مدیر مدرسه علمیه میرزا علی اکبر اردبیل، در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در اردبیل، به مناسبت فرا رسیدن سالروز شهادت دکتر مفتح و با اشاره به روز وحدت حوزه و دانشگاه اظهار داشت: وحدت حوزه و دانشگاه در ظاهر امر این معنا را به ذهن می‌ساند که حوزه و دانشگاه جدا از هم هستند و ما می‌خواهیم ایجاد وحدت کنیم، در حالی که اگر این مفهوم در ذهن متبادر شود معنای صحیحی نخواهد داشت چرا که حوزه و دانشگاه بعد از پیروزی نظام مقدس انقلاب اسلامی عین هم شده‌اند و باید روی این موضوع کار کنیم که وحدت حوزه و دانشگاه به عنوان مفاهیم بنیادی انقلاب اسلامی است. بنابراین حوزه‌های علمیه به عنوان نماد علوم دینی و تعالیم معرفتی و دانشگاه‌ها به عنوان پایگاه تولید دانش مدرن و علوم تجربی هستند که در دو مسیر حرکت می کنند.

استاد حوزه علمیه اظهار کرد: بعد از وقوع انقلاب اسلامی ضرورتی که در پیوند بین دانشگاه و حوزه بود بسیار محسوس است، چرا که در نظام مقدس جمهوری اسلامی می‌خواهیم که به یک تمدن نوین اسلامی دست پیدا کنیم و رسیدن به این تمدن بستگی دارد به اینکه که دانش‌های تجربی و علوم دینی در یک جا جمع شوند.

وی ادامه داد: ما وقتی از وحدت بین حوزه و دانشگاه صحبت می‌کنیم به نظر می‌آید که حوزه یعنی سنت و دانشگاه یعنی مدرنیته و اینها یعنی تقابل بین سنت و مدرنیته، در حالی که وقتی از وحدت سخن می‌گوییم یعنی هم افزایی سنت و عقلانیت چرا که دین ما هم برای علم بها قائل است و هم برای عقل.

حجت الاسلام امانی افزود: نکته اساسی که در وحدت حوزه و دانشگاه وجود دارد این است که دانشگاه و حوزه باید بر روی نقطه مشترک و وجه مشترکی که دارند بسیار تامل و هم افزایی کنند و آن نقطه مشترک ارزش ذاتی علم است.

وی ابراز کرد: دین ما زیاد برای علم اهمیت قائل است و خداوند در قرآن می‌فرماید هَلْ یَسْتَوِی الَّذِینَ یَعْلَمُونَ وَ الَّذِینَ لا یَعْلَمُونَ (آیا آنهایی که می‌دانند با آنهایی که نمی‌دانند مساوی هستند!؟) در حالی که اگر این نقطه مشترک را که همان ارزش ذاتی علم است را تقویت کنیم در راستای تربیت انسان معنوی قدم برداشته‌ایم. اگر ما این را در جامعه اسلامی تقویت کنیم می‌توانیم بگوییم که وحدت قطعا اتفاق افتاده است.

وی خاطرنشان کرد: همانطور که می‌دانیم حضرت امام و مقام معظم رهبری در فرمایشات خود فرموده‌اند که این انقلاب اسلامی در سایه وحدت حوزه و دانشگاه می‌تواند مبانی فکری خود را پیش ببرد، ما نیز می‌توانیم با ایجاد این هم افزایی این موضوع را پیش ببریم.

وی خاطرنشان کرد: از جمله نکته هایی که در این موضوع می توانیم بیان کنیم این است که برای ایجاد وحدت بین حوزه و دانشگاه باید بر روی موانع وحدت نیز کار کنیم، اگر این موانع برطرف شود می توانیم بگوییم حوزه و دانشگاه یک هدف مشترک دارند.

مدیر مدرسه میرزا علی اکبر اردبیل با اشاره به موانع ایجاد وحدت بین حوزه و دانشگاه، اظهار کرد: یکی از این موانع این است که حس بی نیازی به وجود آید، یعنی از طرفی دانشگاه نسبت به حوزه و حوزه نسبت به دانشگاه حس بی نیازی داشته باشد، دانشگاه ها به فضای معنوی و روحیه انسان سازی حوزه ها شدیدا نیاز دارند و از طرفی حوزه نیز باید از ظرفیت هایی که در عرصه های مختلف علم و فناوری در دانشگاه وجود دارد استفاده کنند.

وی بیان کرد: ما اگر بتوانیم موانع را بر طرف کنیم آن جاست که می توانیم از ظرفیت های خود استفاده کنیم و قدم های بزرگتری در راستای پیشرفت و آبادانی برداریم.

حجت الاسلام امانی با تاکید بر نقاط مشترک بین حوزه و دانشگاه ابراز کرد: همانطوری که بیان شد، نقطه مشترکی که بین دانشگاه و حوزه وجود دارد اهمیت ارزش ذاتی علم است که این دو نهاد بر این موضوع اهمیت ویژه ای قائل هستند و نکته دوم با توجه به وضعیت جامعه امروزی، آینده پر پیچ و خمی در انتظار ماست که باید علم را در راستای بهبود کیفیت زندگی مادی و معنوی به کار بگیریم تا بتوانیم جامعه خود را آنگونه که اهل بیت(ع)، امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری ترسیم کرده‌اند پیش ببریم و ان‌شاءالله این انقلاب را به دست مبارک حضرت بقیه الله الاعظم تحویل دهیم.

استاد حوزه علمیه با اشاره به امید سازی‌ها در دانشگاه و حوزه، گفت: مهمتر این است که هم دانشگاهیان و هم حوزویان موظف هستند به جامعه نوید دهند، یعنی بعد از آنی که به بحث های علمی ورود می‌کنند باید امید سازی و امید دهی از طرف اساتید دانشگاه نسبت به دانشجویان و از طرف اساتید حوزه نسبت به طلاب به نحو عالی انجام پذیرد، چرا که با امید است که ما می توانیم به نقطه مشترک به طریق احسن برسیم و به هدف والای خود که تربیت انسان والاست دست پیدا کنیم.

انتهای پیام/